Press "Enter" to skip to content

ត្រូវ​ឈ្លាន​ពាន ជន​ជាតិ​ដើម​បូលីវី​​សុំ​រដ្ឋាភិបាល​អន្តរាគមន៍

RIPVN | បាហូ ប៉ារ៉ាវួ (Bajo Paragua) តំបន់​ព្រៃ​ឈើ​អភិរក្ស និង​ជា​ទឹក​ដីដូនតា​របស់​ជន​ជាតិ​ដើម​នៅ​បូលីវី​កំពុង​រង​ការ​រាត​ត្បាត​ដោយ​ក្រុម​អាជីវករ​ខុស​ច្បាប់​យក​ដី​ទី​នោះ​ទៅ​ជួញ​ដូរ​ដោយ​មិន​មាន​ការ​ព្រម​ព្រៀង និង​អនុញ្ញាត​ពី​ជន​ជាតិ​ដើម​ដែល​​បាន​រស់​នៅ​លើ​ទឺក​ដី​ជា​យូរ​យារ​ណាស់​មក​ហើយ ។

ជន​ជាតិ​ដើម ជីគីតាណូ (Chiquitano) ដែល​រស់​នៅ​លើ​ទឹក​ដី​មួយ​នេះ​រាប់​ជំនាន់​មក​ហើយ​បាន​អះ​អាង​ថា ពួក​គេ​ធ្លាប់​មាន​ភាព​ជឿ​ជាក់​លើ​រដ្ឋាភិបាល​ប្រទេស​នេះ​ជា​ខ្លាំង​ថា នឹង​មាន​ការ​ការពារ​លើ​តំបន់​ព្រៃ​ឈើ​នេះ​ឲ្យ​បាន​គង់វង្ស ក្រោយ​ពី​បាន​ដាក់​ជា​តំបន់​អភិរក្ស ។

បាហូ ប៉ារ៉ាវួ ត្រូវ​បាន​ដាក់​ជា​តំបន់​អភិរក្ស​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១២ ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ​២០២១ ក្នុង​​គោល​បំណង​ការពារ​ព្រៃ​ឈើ​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ដី​ជាង ៩៨៣ ០០០ ហិចតា​ ក្រោយ​ពី​មាន​ការ​បំផ្លាញ​បណ្តាល​មក​ពី​ភ្លើង​ឆេះ​ព្រៃ​ជា​ច្រើន​ករណី​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៩ និង​ឆ្នាំ​២០២០ ។​ 

ជន​ជាតិ​ដើម​ទាំង​នោះ​បាន​បន្ត​ទៀត​ថា ក្រុម​អ្នក​រក​ស៊ី​ដី​ខុស​ច្បាប់​ជា​ច្រើន​បាន​ចុះ​មក​មើល​ដី​ក្នុង​តំបន់​អភិរក្ស​ដោយ​ផ្ទាល់ ហើយ​មាន​ភ្ជាប់​មក​ជាមួយ​ឯកសារ​បញ្ជាក់​កម្មសិទ្ធិ​ដី​ធ្លី​រួច​ជា​ស្រេច ។

រី​ឯ​ជន​ជាតិ​ដើម​ដែល​រស់​នៅ​លើ​ទឹក​ដី​នេះ​ជាង ៥០ ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ​ បែរ​ជា​មិន​អាច​រៀប​ចំ​ឯកសារ​បញ្ជាក់​ពី​កម្មសិទ្ធិ​ដី​ធ្លី​របស់​ពួក​គេ​បាន​ឡើយ ។​

ពួក​គេ​បាន​អះអាង​បន្ថែម​ថា ដំបូង​ពួក​ឈ្មួញ​ដី​ទាំង​នោះ​តែង​នាំ​គ្នា​មក​រស់​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ បាន​បន្តិច​ពួក​គេ​ចាប់​ផ្តើម​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ ហើយ​លក់​បន្ត​ឲ្យ​ទៅ​ឈ្មួញ​ដទៃទៀត ។

របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​អភិរក្ស​ព្រៃ​ឈើ​ជីគីតាណូ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២១ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​ បាន​ចាប់​ផ្តើម​កើន​ឡើង​ខ្លាំង​ក្នុង​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០២០ ហើយ​សរុប​ឡើង​វិញ​នៅ​ដើម​ឆ្នាំ​២០២១ គេ​បាន​រក​ឃើញ​ព្រៃ​ឈើ​នៅ​តំបន់​អភិរក្ស និង​តំបន់​ដទៃ​ប្រហែល ១៦៥ ហិចតា ត្រូវ​បាន​កាប់​បំផ្លាញ​ហិន​ហោច​អស់ ។ 

បញ្ហា​ចម្បង​ដែល​ជន​ជាតិ​ដើម​ទី​នោះ​កំពុង​ព្រួយ​បារម្ភ​នោះ​គឺ វិធានការ​ការពារ​តំបន់​អភិរក្ស​នៅ​មាន​ចន្លោះ​ប្រហោង​ជា​ច្រើន អាជ្ញាធរ​បាន​ចេញ​វិធានការ​ការពារ​ដោយ​ដាក់​តំបន់​ព្រៃ​ឈើ​នោះ​ជា​តំបន់​អភិរក្ស តែ​មិន​មាន​បំរាម និង​ការ​ពិន័យ ឬ​ទណ្ឌ​កម្ម​ណា​មួយ​បាន​ចែង​សម្រាប់​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​នោះ​ឡើយ  ។

បញ្ហា​មួយ​ទៀត​គឺ​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ការ​ដោះ​ស្រាយ​វិបត្តិ​មួយ​នេះ នៅ​មិន​ទាន់​មាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ឲ្យ​បាន​ដិត​ដល់​ពី​រដ្ខាភិបាល ព្រោះ​ថា​កាតព្វកិច្ច​ក្នុង​ការ​ថែរក្សា និង​ការពារ​តំបន់​អភិរក្ស​នេះ​កំពុង​នៅ​ក្នុង​ភាព​មិន​ច្បាស់​លាស់ ដោយ​សារ​ភាគី​ពាក់​ព័ន្ធ​​ទាំង​ឡាយ ហាក់​មិន​បាន​រួម​មតិ​គ្នា​ចេញ​ជា​ដំណោះ​ស្រាយ​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​លាស់​នោះ​ទេ ។